Petra kon isoleren voor de helft van de prijs dankzij subsidie

‘Yippie, een nieuw huis. Dat stond letterlijk op het verhuisbericht dat we naar onze familie en vrienden stuurden. Een van de eerste bezoekers van ons jaren-70-huis was Gerard, een vriend die, in het dorp waar hij woonde, lid was van een buurtinitiatief om energie te besparen. Toen Gerard door ons huis liep, was hij enthousiast over de ruimte en de tuin, maar hij had ook wel wat vragen en opmerkingen over de isolatie. ‘Is de vloer geïsoleerd? En de muren?’ We hadden zelf al wel gezien dat er dubbelglas aanwezig was, maar volgens Gerard was dat ‘oud glas’.

Gratis 

Dat was eigenlijk de aanleiding om ook eens goed naar de rest van het huis te kijken. We hebben advies ingewonnen van een energieadviseur. Eerst dachten we dat we voor een boel geld ons hele huis potdicht moesten stoppen, maar die energieadviseur begon met allerlei gratis tips. ‘Maak de radiatoren vrij van stof’, ‘ontdooi de koelkast/vriezer regelmatig’ en ‘zet de verwarming een graadje lager’. Die tips kosten weinig tot niets en leveren toch al gauw een paar honderd euro per jaar op. 

Voor de helft van de prijs 

Dat is natuurlijk mooi meegenomen, maar we wilden toch nog wel een stukje verder gaan met isoleren en energie besparen. Volgens de energieadviseur was in onze woning driedubbel glas een goeie investering. Vooral ook omdat de muren al geïsoleerd bleken te zijn, yippie! Toen we de offerte kregen, moesten we wel even slikken. Een fors bedrag. Maar ook toen bleek de energieadviseur goud waard. We kwamen in aanmerking voor een energiebijdrage van de gemeente van ruim € 700! Als we daar de bespaarde euro’s van de energietips bij optelden, ‘kostte’ het nieuwe glas nog maar de helft. En als je ziet wat het per jaar oplevert…! In een paar jaar hebben we dat terugverdiend en gaan we eraan verdienen. Op zo’n manier wordt isoleren en energie besparen bijna een sport. Terwijl het toch leuk blijft om te wonen.  

Even in de rotzooi 

In ons vorige huis moesten ook een paar klussen gedaan worden, maar steeds hikten we aan tegen de rotzooi en het gedoe. We stelden het keer op keer uit. Nu bleek dat die ‘rotzooi en het gedoe’ reuze meevielen. ’s Morgens op kwart over acht kwam het glasbedrijf voorgereden en begonnen twee mannen met de klus. Toen ze tussen de middag hun brood zaten te eten, vroeg ik hoe laat ’s middags koffie wilden. Koffie? Na het eten zouden ze nog een half uurtje werk hebben en dan waren ze klaar.   

Goed bezig 

Laatst kwam Gerard weer op bezoek. Hij was onder de indruk van hoe we het huis opgeknapt hadden en ingericht hadden naar onze smaak. Vol trots vertelde ik hem over het nieuwe glas en alle tips die we inmiddels zonder veel moeite toepassen. Dat vond hij superleuk om te horen. Toch kon hij het niet helemaal laten: ‘En de vloer?’ Mijn man en ik keken elkaar lachend aan: ‘Dat is iets voor volgend jaar. Dan hebben we zoveel bespaard dat de vloerisolatie bijna gratis is.’ We kregen twee dikke duimen van Gerard. ‘Goed bezig!’’ 

Bron: Renkum verduurzaamt